ប្រាំខែស្នេហ៍ចប់(បទកាកគិតិ)

រស្មីពណ៌ឆើត                   រះទិសខាងកើត                 សែនស្រស់ប្រិមប្រិយ

គឺព្រះអាទិត្យ                     បញ្ចេញរស្មី                     ធម្មជាតិខៀវខ្ចី

ស្រីឈរក្បែរបង ។

យើងស្តីចរចារ                  ភាសាស្នហា                     នៅក្បែររបង

ខ្លោងទ្វាសាលា                  យើងឈរផ្តោះផ្តង             គ្រានោះគឺបង

ចាំយ៉ាងច្បាស់ថា ។

ព្រឹកម៉ោងប្រាំបី                 ស្រីស្រស់ពិសី                   អូនបានសន្យា

ពេលយើងរៀនចប់           យើងចូលរោងការ             គឺរូបជីវា

ថាស្មោះលុះក្ស័យ ។

អូនប្រាប់យ៉ាងច្បាស់                      ថែមទាំងប្រកាស               ប្រាប់មិត្តភក្តិស្រី

ឲ្យគេបានដឹង                      ជួយឲ្យពរជ័យ                   នេះជាសម្តី

កាលស្រីនៅស្នហ៍ ។

ព្រឹកល្ងាចថ្ងៃយប់               ដើរមិនឈរឈប់              អស់ពេលប្រាំខែ

ពេលនេះគឺស្រី                  ចាប់ផ្តើមកែប្រែ                រូបខ្ញុំស្ទើតែ

នឹកស្មានមិនដល់ ។

អូនជាក្រមុំ                       ឫកពាររម្យទុំ                     មិនគួរមានកល

ធ្វើឲ្យរូបបង                      ចំបែងខ្វាយខ្វល់                ពេលនេះនៅសល់

តែក្តីស្រមៃ ។

បុប្ផាដ៏ស្រស់                     មិនគួរណាសោះ               អូនជាកាកី

ចិត្តអូនសាវា                     ឫស្យាអប្រិយ          ភ្លេចអស់សម្តី

ស្រីធ្លាប់សាសង ។

ម្តេចសាហាវម្ល៉េះ               ទ្រូងបងស្ទើប្រេះ                ទៅហើយស្នហ៍ស្នង

ព្រោះតែនៅគិត                រឿងដែលកន្លង                 ភាសាអូនបង

សាសងពាក្យស្នេហ៍ ។

នឹកឃើញកាលណា             សែនឈឺចាប់ផ្សា              ទុក្ខព្រួយឥតល្ហែ

មិនគួរណាសោះ               ស្រណោះម្ល៉េះទេ               មិនគួរមកក្បែរ

ស្នេហ៍ស្រីចិត្តរយ ។

ល្មមកែខ្លួនទៅ                   ប្រយ័ត្នណាពៅ                 កម្មពៀថ្ងៃក្រោយ

កុំអាងសម្រស់                  ឲ្យគេទុក្ខព្រួយ                   កុំយកខ្លួនមួយ

បោកប្រុសរាប់ពាន់ ។

កុំអាងរូបល្អ                      អាងសាច់ពៅស                អូនថាខ្លួនគ្រាន់

ឃើញកំណាព្យនេះ              ត្រូវឆាប់រួសរាន់                 កែជាបន្ទាន់

កុំនៅសាវា ។

កំណាព្យយ៉ាងខ្លី                ជូនស្រស់ចរណៃ               ស្រីពិចារណា

ឲ្យអូនភ្ងាក់ខ្លួន                  ឈប់ល្មោភស្នេហា            កុំយកកាយា

ដើរបោកប្រុសទៀត ។

ប្រយ័ត្នវាធ្លោយ                 ថ្ងៃណាវាស៊យ                  គេដឹងពីស្នៀត

ដឹងពីល្បិចកល                 យល់ទាំងមាយាទ              ប្រាប់ហើយប្រាប់ទៀត

ឈប់ទៅណាស្រី ។

រូបបងមិនខឹង                      ជូនពរព្រលឹង          ហើយនិងអ្នកថ្មី

សូមទទួលយក                  នេះជាពរជ័យ                   ចេញពីហឫទ័យ

ជូនស្រីមាសម៉ុម។

សូមអូនបានសុខ               ថ្ងៃនេះទៅមុខ                               រស់នៅសុខុម

ទោះបងឈឺផ្សា                 ក៏បងមិនយំ                      សង្ឃឹមថាម៉ុម

អូនបានសុខា ។

មុនចប់សូមផ្តាំ                  ស្រីអូនត្រូវចាំ                   រៀមសូមផ្តាំថា

ថ្ងៃណាដែលស្រី                អូនចូលរោងកា                 កុំភ្លេចសង្សារ

សុំចូលរួមផង៕

 

សៀមរាបថ្ងៃទី១៥ ខែកក្តដា ឆ្នាំ២០០៦

  និពន្ធដោយ៖ លោក តិក លីហ៊ាន