ក្តាម និងកង្កែប

ខ្យល់ត្រសៀកៗល្មមត្រជាក់ស្រួល ឯពពក

លើផ្ទៃមេឃចាប់ផ្ដើមកកាញ់ជាដុំៗមានពណ៌ខ្មៅ។

បន្តិចក្រោយមក ក៏មានភ្លៀងធ្លាក់មួយមេយ៉ាងធំ

ជាហេតុធ្វើឱ្យមានទឹកដក់ តាមត្រពាំង បឹងបួរ អូរ

ប្រឡាយ ថ្លុក ជាពិសេសនៅតាមទីវាលស្រែណាដែលទំនាប។   បន្តិចមកទៀតភ្លៀងក៏រាំង ពពួកបាណកសត្វ ក៏ចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញសំលេងកងរំពងទ្រហឹងអឺងអាប់ ប្រៀបបាននិងសូរស័ព្ទ ដូរតន្រ្តី ដែលគេប្រគុំ យ៉ាងពីរោះរណ្ដំដួងចិត្ដ។ សត្វក្ដាមមួយក្បាល នៅក្បែរភ្លឺស្រែ មុជងើបៗប្រឹងកាយដី ខ្លួនប្រឡាក់ភក់    ស្រមក បែកញើសជោកប្រាណ គឺកំពុងធ្វើទីជំរកឱ្យបានសមរម្យនៅរដូវវស្សា។ថ្លែងពីសត្វកង្កែបមួយក្បាល ក្រោយពេលភ្លៀងរាំង ខិតខំបញ្ចេញសំឡេង ស្រែកច្រៀងឡូឡា ឆ្លើយឆ្លងគ្នាយ៉ាងសប្បាយ     ប្រឹងលោតនិងហែលទឹកលេង យ៉ាងសប្បាយក្រៃលេង លោតទៅលោតមកក៏ជួបនិងសត្វក្ដាមដែលកំពុងកាយដីនោះ៖

-បងក្ដាមបងកំពុងធ្វើអ្វីហ្នឹង?(កង្កែបសួរក្ដាម)

-កំពុងធ្វើទីជម្រក

-មកទៅលោតទឹកលេងជាមួយខ្ញុំ!

-ទេខ្ញុំមិនទៅទេ!

-ហេតុអ្វីទៅបង?(កង្កែបឆ្ងល់)

-ដីកំពុងជ្រាយ ខ្ញុំប្រឹងកាយដីឱ្យរួច ដើម្បីធ្វើទីជម្រក ខ្លាចដល់រដូវប្រាំង រីងរាំងស្ងួតដីរឹងកាយដីមិនបាន   នោះខ្ញុំច្បាស់ជាគ្មានជម្រកនៅសមរម្យដូចគេឯងនោះទេ។

-ភ័យបារម្ភធ្វើអ្វីបងក្ដាម! រដូវប្រាំងមកដល់យើងរុកចូកទៅក្នុងភក់ជាការស្រេច។

-យើងរុកចូលទៅក្នុងភក់បានមែន ! តែវាគ្មានសុវត្ថិភាពទេ! យើងអាចជួបគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតទៀតផង តែបើយើងជីកឱ្យជ្រៅ ទៅក្នុងដីទើបមានសុវត្ថិភាព។

កង្កែបបួលក្ដាមមិនបានក៏ចាកចេញទាំងខឹងចិត្ដ ហើយក៏បន្តការ ស្រែកច្រៀងលេងសប្បាយ ដោយមិនខ្វល់អ្វីទាំងអស់។ ចំណែកឯក្ដាមវិញដោយការតស៊ូព្យាយាមគេក៏ទទួលបានជម្រកមួយដ៏សមរម្យ និងស្រស់ស្អាត។ រីឯកង្កែបស្រែកច្រៀងឮៗពេក ក៏ឮដល់សត្វពស់មួយក្បាល ដែលកំពុងស្វែងរកចំណី។ មិនយូរប៉ុន្មានពស់ក៏ខាំកង្កែបបាននៅក្នុងមាត់របស់ខ្លួនមែន។

-ជួយផង! ជួយផង!អែបៗ!អោបៗ!….

ក្ដាមឮកង្កែបស្រែកឱ្យជួយ ក៏ស្ទុះយ៉ាងលឿនទៅជួយសង្រ្គោះកង្កែប       តែដោយខ្លួនតូចជាងសត្វពស់ ក៏រកមធ្យោបាយ។

-បើខ្ញុំប្រយុទ្ធជាមួយពស់ដ៏ធំនេះ ច្បាស់ជាមិនឈ្នេះទេ តើខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្ដេច?

គិតមួយស្របក់ហើយ ក្ដាមក៏នឹកឃើញមធ្យោបាយមួយគឺត្រូវនិយាយយ៉ាងណាធ្វើឱ្យពស់នោះហាមាត់ កង្កែបច្បាស់ជា អាចរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់នេះជាមិនខាន។     គិតឃើញហើយក៏និយាយ៖

‑ឈប់ៗឈប់សិនបងពស់!ដ៏សង្ហារអើយ កុំអាលបរិភោគកង្កែបអី បង!ប្រយ័ត្នមានគ្រោះថ្នាក់ ដល់ជីវិត ណាបង!ឈប់សិន!

ពស់ឮថាទទួលទានកង្កែបមានគ្រោះថ្នាក់ក៏និយាយតប

-តើគ្រោះថ្នាក់អ្វីលោកក្ដាម?

គ្រាន់តែហាមាត់និយាយភ្លាមកង្កែបក៏ស្ទុះចេញពីមាត់ពស់ភ្លាមដោយប្រឹងលោតគេចពីគ្រោះថ្នាក់ដ៏កំណាចនោះយ៉ាងលឿន។     ក្ដាមក៏ឆ្លើយតបនិងសំនួរពស់បណ្ដើររត់គេចខ្លួនបណ្ដើរ       ព្រោះដឹងថាកង្កែបផុតពីគ្រោះថ្នាក់។

-កង្កែបកើតអេដស៍ បងពស់!

-តើអេដស៍ជាអ្វី?ហេតុអ្វីបានជាវាមានគ្រោះថ្នាក់?

ពស់សួរសំនួររួចក៏ស្ងាត់ឈឹង គ្មានអ្នកឆ្លើយ ទើបដឹងថាខ្លួនចាញ់បោកក្ដាម ពស់អៀនយ៉ាងខ្លាំង គេចខ្លួនបាត់ទៅ។ចំណេរតមករដូវប្រាំងក៏ចូលមកដល់ សត្វកង្កែបបានរុកចូលទៅក្នុងភក់ដូចខ្លួនបាន គិតកន្លងមកមែន តែគួឱ្យអាសូរ ការរុកក្នុងភក់វាមានជម្រៅរាក់ទប់ទល់នឹងអាកាសធាតុក្ដៅមិនបានទេ ។ ដោយទ្រាំរស់នៅក្នុងភក់មិនបាន កង្កែបបានទៅពឹងពាក់ក្ដាមទៀត៖

-បងក្ដាមអើយ !សូមមេត្តាអាណិតខ្ញុំផង ខ្ញុំខុសហើយបង

ដោយកង្កែបអង្វរករខ្លាំងពេក ក្ដាមមានចិត្តអាណិតអាសូរកង្កែប ក៏ទទួលយល់ព្រមឱ្យកង្កែបនៅ ជាមួយ៖

-ចូលមកប្អូនរកកន្លែងគេងចុះ!ប្អូនគេងខាងលើផ្ទះចុះ!ចំណែកបងគេងក្រោមផ្ទះក៏បានមិនអីទេ

-ទេៗបង!ខ្ញុំមិនហានគេងខាងលើបងទេ ខ្ញុំពិតជារអៀសខ្លួនខ្លាំងណាស់ខ្ញុំសុំនៅខាងក្រោមបងល្អជាង

-បើអ៊ីចឹងតាមចិត្តប្អូនចុះ!

ក្ដាមនិងកង្កែបរស់ជុំគ្នាក្នុងផ្ទះតែមួយចាប់ពីថ្ងៃនោះមក។មិនយូរប៉ុន្មានថ្ងៃមួយស្រាប់តែមានភ្លៀង ធ្លាក់មួយមេកក់ខែ។

-អែបៗអោបៗ……

កង្កែបចាប់ផ្ដើមស្រែកច្រៀងលេងយ៉ាងសប្បាយនឹងទឹកភ្លៀង ដោយគ្មានគិតដល់ក្ដាមដែលជាម្ចា ស់ផ្ទះទាល់តែសោះ ច្រៀងផងរាំផងស្រែកឡូឡា ទៅតាមអំពើចិត្ត ក្ដាមហាមយ៉ាងណាក៏ពុំព្រមឈប់។ មិនយូរប៉ុន្មាន សំឡេងនោះឮដល់ព្រានកង្កែប ព្រានដើរតម្រង់សំឡេងនោះយ៉ាងលឿន ពេលទៅដល់ ព្រានយកកង្វារដ៏មុតស្រួច ចាក់ខ្វារកង្កែបតែម្ដង តែចាក់កង្វារទៅបែរជាត្រូវក្ដាមដែលជាម្ចាស់ផ្ទះ ។

-អូយៗឈឺណាស់ជួយផង ជួយខ្ញុំផង!

ក្ដាមស្រែកទាំងឈឺចុកចាប់ឱ្យគេជួយ កង្កែបដែលនៅខាងក្រោមឮក្ដាមស្រែក ភ័យយ៉ាងខ្លាំងក៏ខំ ក្រាបធ្វើមិនដឹងក្រែងលោផុតគ្រោះថ្នាក់ក្ដាមស្រែកខ្លាំងណាស់កង្កែបខំបិទភ្នែកក្រាបខ្លាំងណាស់ដែរ។ ដោយដឹងខ្លួនថាមិនរស់និងឃើញការរមិលគុណរបស់កង្កែបផងនោះ ក្ដាមក៏ស្រែកផ្ដាំទាំងឈឺចាប់ថា៖

-ឱកូនប្រុសស្រីទាំងឡាយអើយ ចូរកូនចាំពាក្យម្ដាយទុកណាកូនណា ចិត្ដល្អមានពីរណាកូនគឺចិត្តល្អក្រខ្លួន និងចិត្ដល្អក្រមិនយូរ។ កូនៗជាទីស្រឡាញ់របស់ម្ដាយ ចូរកូនកុំរស់នៅដូចជាសត្វកង្កែបណាកូន។

ផ្ដាំកូនហើយក្ដាមក៏ត្រូវព្រានកង្កែប ខ្វារយកចេញពីក្នុងរន្ធ បាក់ដៃបាក់ជើងរយះរយែងខ្លួនប្រាណ ក្ស័យសង្ខារគួរឱ្យអាណិតជាពន់ពេក។ចំណែកឯកង្កែបទោះបីក្រាបលូនយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនរួចផុតពីគ្រោះថ្នាក់ដែលខ្លួនបានបង្កនោះដែរ ព្រោះព្រានដឹងថានៅខាងក្រោមក្ដាមគឺនៅមានកង្កែបយ៉ាងប្រាកដព្រានខ្វារទាញកង្កែបយកពីក្នុងរន្ធយ៉ាងសប្បាយចិត្ត កង្កែបដាច់រលាត់ធ្លោះធ្លាយក្រពះពោះវៀន ឈឺ ចុកចាប់ស្រែករកឱ្យគេជួយ ម្ដងនេះស្រែកយ៉ាងណាក៏គ្មានអ្នកជួយដែរ ព្រានយកកង្កែបទៅអាំងខ្លែម ស្រាយ៉ាងឆ្ងាញ់ពិសា កង្កែបក្ស័យសង្ខារទៅហោង។

“កុំស្លាប់ដូចពស់ កុំរស់ដូចកង្កែប”

និពន្ធដោយ៖ លោក   ឃឿម គិមចេក

   ០១២ ៧០០១៩៥