លោមចិត្តឈប់នឹក

មា

និពន្ធដោយ៖ លោក កង ល័រ

I.ខ្ញុំការរួចហើយស្មានតែសុខបា្រណ

ភារកិច្ចរំខានឱ្យយើងវេទនា

សៀមរាបអូរស្មាច់បង្រៀនឆ្ងាយគ្នា

ព្រោះតែការងារលែងបានសុខសាន្ត។

II.ខំបំភ្លេចគេថាមិនស្រណោះ

តែទ្រូងរងគ្រោះបំភ្លេចមិនបាន

គិតរិតតែព្រួយនឹកឥតស្រាកស្រាន្ត       វេលារំខានយើងលែងបានយល់។

R.បងស្រលាញ់ណាស់ពៅមាសបងអើយ យូរណាស់ឆ្នាំក្រោយចិត្តបងរែងខ្វល់

មានតែស្រែកច្រៀងបង្ហើរតាមខ្យល់      ផ្តាំទៅនិមលថាបងនឹកអូន។

III.ឱដួងចិត្តអើយម្តេចឡើយថ្ងួចថ្ងូរ        មួយឆ្នាំមិនយូរគង់បានជួបជួន

យើងរស់រួមស្នេហ៍ឥតប្រែសាបសូន្យ    ស្នេហ៍បងនឹងអូនសុខសាន្តឧត្តម។

About បេះដូងពិត

បេះដូងពិត

Posted on ខែ​ឧសភា 12, 2013, in កំណាព្យ, ចម វិចេរ(លោកគ្រូ ល័រ) and tagged , . Bookmark the permalink. បញ្ចេញមតិ.

ឆ្លើយ​តប

Fill in your details below or click an icon to log in:

ឡូហ្កូ WordPress.com

អ្នក​កំពុង​បញ្ចេញ​មតិ​ដោយ​ប្រើ​គណនី WordPress.com របស់​អ្នក​។ Log Out /  ផ្លាស់ប្តូរ )

រូបថត Facebook

អ្នក​កំពុង​បញ្ចេញ​មតិ​ដោយ​ប្រើ​គណនី Facebook របស់​អ្នក​។ Log Out /  ផ្លាស់ប្តូរ )

កំពុង​ភ្ជាប់​ទៅ​កាន់ %s

%d bloggers like this: